Sabah yine 06:00'da kalkıp hemen çadırımı topladım.
Çadır sonrası ve kahvaltı öncesi İznik gölünün manzarasına daldım.
Şairlerin Piri Nazım'ın şu mısraları geldi aklıma
....
Bu göl İznik gölüdür.
Durgundur.
Karanlıktır.
Derindir.
Bir kuyu suyu gibi
içindedir dağların.
Bizim burada göller
dumanlıdırlar.
Balıkların eti yavan olur,
sazlıklardan ısıtma gelir,
ve göl insanı
sakalına ak düşmeden ölür.
Bu göl İznik gölüdür.
Yanında İznik kasabası.
İznik kasabasında
kırık bir yürek gibidir demircinin örsü.
Çocuklar açtır.
Kurutulmuş balığa benzer kadınların memesi.
Ve delikanlılar türkü söylemez.
....
Yine protokol yine uğurlama ve yine yollar.
Göl kenarından kolay sayılabilecek bir parkurla Gemlik'e doğru devam ettik.
Gemlik'e geldiğimizde bu kez bizi Köfteci Yusuf'ta köfte ziyafeti karşıladı.
Buradan gemiyle Mudanya'ya geçmemiz gerekirken nedeninin kimsenin bilmediği bir gerekçe yüzünden otobüslerle Mudanya'ya gönderildik.
Bisikletler kamyonlara yüklenip bizler otobüslerle Mudanya'ya doğru yola çıktık.
Mudanya'ya geldiğimizde kısa bir şehir turunun ardından Mütareke Evinin önünde resmi bir protokol daha yapılıp bize Muz, Soda ve Su'dan oluşan ikramlar veridi. Sonrasında yollara koyulduk.
Uzun sıkıcı ve yorucu bir rampayla Bursa'ya doğru ilerlerken bu kez tüm grupta rahatsızlanmalar başladı.
Grubun temposunu belirleyen öncü araçta ki Yılmaz bey grubun önünde bulunan yaklaşık 10 - 15 kişilik bir genç bisiklet sporcusunun temposuyla hareket ederek, (Arkada kalanlar, süremeyenler süpürme araçlarına binsin) diyerek ön grubu daha da gaza getirdi.
Yaş ortalamasının 50 olduğunu sandığım bir çok arkadaşım pedallamak istedikleri halde arkada kalma, gruptan kopma, grubu yavaşlatma gibi korkularla süpürme araçlarına binmeye zorlandı diye bilirim.
Her ne sebeple olursa olsun (-ki bu sebeplerden sakatlanma ve teknik sorunlar hariç) hiç bir şekilde toplama aracına binmeyeceğim konusunda kendimi disipline etmiştim, binmedim de ama oldukça geride kaldım ve bu şekilde devam ettim.
Bursa'ya vardığımızda BUSKİ Tenis Kafe Sosyal Tesislerine geldik.
Yemek sonrası bisikletlerimiz bu kez Belediye Otobüslerine konularak Uludağ Üniversitesi Araştırma Hastanesinin olduğu alanda ki bir öğrenci yurduna getirildik.
Tur boyunca en rahat yattığım yer bu yurttu. Akşam yemeği ve banyo sonrası hemen uykuya daldım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder